Dag 16; 10e therapiedag😥

En dan nu echt de laatste therapiedag. Vroeg wakker, malen in hoofd, nog de kaarten voor heel "Team Hidde" schrijven. Wat melancholisch vertrekken we voor de laatste keer naar CDTC. Hidde begrijpt het niet echt en Imre heeft gewoon zin in de dag. Hidde heeft gekozen om van de brug af te springen in de zee. Een half u lang horen we hem in de verte lachen en kletsen, maar zien hem niet. Ze zijn achter het laatste dock gesprongen en helemaal door gezwommen naar Hemingway. Da's ver! Toen om 8.30u laatste dockdag. De dolfijnen zijn weer onrustig,  mogelijk wordt er een binnenkort vruchtbaar. En dan hebben ze allemaal de kolder in de kop. Sami ramt door een oefening van Hidde heen. Rakelings langs hem en Talina. Chabelita speelt even mee. Hidde wordt veilig naar het dock gebracht. Na een paar minuten bedenken de dolfijnen zich en gehoorzamen weer. Hidde moest vandaag op het laatste dock...geen straf mochten wij op de "troon" zitten. Zit je vlak naast het dock en heb je het licht mee. Fijn! Christol en Hans zijn verbannen naar onze plek aan de overkant. Hidde heeft mogen kiezen wat hij wilde doen. Dat was oa gooien/ ophalen van bal en ring, tong uitsteken, scheet geluid maken, rondedans maken, rondzwemmen, hoge geluid dolfijn maken, springen en als toetje mocht Hidde (met Babette op buik van dolfijn Bonnie) keihard door het water op een surfboard. Filmpje is toegevoegd. Geweldig! Je hoorde hem plezier hebben. De dames hebben goed met Hidde besproken dat dit de laatste keer werken was. Hij leek even een blik te hebben dat dat nieuws binnenkwam. We zullen dat waarschijnlijk pas later gaan merken. Daarna hebben we de laatste bespreking gehad. Teruggekeken, onze ervaringen gedeeld en ieder heeft benadrukt wat fijn het was om Hidde in het team te hebben. Ze hebben zoveel met elkaar gelachen, gezongen (vandaag weer Afrikaans... Lion King) en gekletst. Maar vooral hard gewerkt en vooruitgang geboekt. Tot nu toe zichtbaar bij zelfredzaamheid, zelfvertrouwen, alertheid en al een beetje bij emotieregulatie. Nog flink wat te doen bij thuiskomst, maar de 1e hobbel is al genomen. Daarna onze cadeaus overhandigd en van iedereen afscheid genomen. We hebben het droog gehouden, maar van binnen ging het te keer. Ook kregen we een prachtig fotomapje van Hidde, een USB-stick met alle foto's en video's en een tasje. Het verslag volgt later. Ook namen we afscheid van andere therapeuten, dolfijnentrainster, ouders en therapiekinderen. Met een leeg gevoel terug naar het huisje. Even bijkomen. Ieder even weggedoken in zijn eigen gedachten. 

Om 12u vertrokken naar Playa Grandi. Daar wordt een paar keer per dag verse vis aangevoerd, gefileerd en verkocht waar je bij staat. De visresten worden terug in zee gegooid. Een stormvloed aan vissen, pelikanen én schildpadden als gevolg. En natuurlijk Piet toerist...wij ook. Wat een sensationeel beest is de schildpad toch. Hij lijkt zo sloom, maar vliegt door het water. Bijna niet bij te houden. En die kaken zetten zich zo vast in een grote vissenkop die hen toegeworpen wordt. Imre heeft veel gefilmd met haar Go-Pro, maar krijg de filmpjes niet geüpload met onze Wi-Fi. Houden jullie tegoed. Ik heb zelfs mijn grote angst voor snorkelen opzij gegooid en heb er minuten lang bij gezwommen. Verder is het daar net  een aquarium! Gekke, mooie vissen, krabben, zeeegels, etc. Zelfs een zeeslang... die hier giftig is. 

Aan het einde van de dag nog langs alle noord-westelijke stranden gereden. Om ze af te vinken op onze to-do list. Morgen waarschijnlijk "uitslapen" en naar Playa Cas Abao. Schijnt een plaatje te zijn. We genieten nog maar even van het vrije weekend!  

Helaas was het qua weer de minste dag. Warm genoeg hoor, heb geen medelijden, maar zwaar bewolkt en geen zon. Beter dan al die codes oranje in Nederland! 

Voor de diehard-fans... ik houd voor de volgende dagen ook nog wel het reisblog bij! Maandagavond maak ik hier de laatste (voor jullie dinsdagochtend)