Dag 12; 6e therapiedag

Hoppa...weer in het gareel. Kwart voor 7 écht dat bed uitrollen en klaarmaken voor weer een nieuwe therapiedag. Hidde had er heel veel zin in. Zei dat hij met "Chabelitaatje" ging zwemmen en kletsen. Ik vroeg of zij wat terug zei, volgens Hidde wel! 

De therapeuten vroegen hoe het weekend was gegaan. En of wij tevreden waren na 1 week therapie, ook over hen.  Volmondig JA!  Het zit hem in de kleine dingen. Voor een ander te klein om waar te nemen, maar voor ons al écht groei. "Oei, ik groei", maar dan anders😉

Hidde ging eerst binnen werken. Blind lopen, een ander leiden, praten over emoties en gevoelens. Hij zette deze keer al meer door. Deed wel halverwege het blind lopen zijn blinddoek omhoog. Even checken waar hij was. 

Op het dock mocht Imre vandaag mee. Helaas niet zelf zwemmen, maar wel helpen bij de uitvoering van de therapie. Regie bij Imre én Hidde ipv alleen bij één van hen. Imre heeft genoten. Alles werd uit de kast gehaald voor deze 2. Wij mochten de laatste 10 minuten vanachter het dock meekijken. Zo geweldig om het van dichtbij mee te maken. Hidde zwom voor het eerst met flippers en blijkt een natuurtalent. Had meteen de goede beweging ermee te pakken. Hij heeft vandaag dan ook veel alleen met Chabelita gezwommen. Talina is natuurlijk wel steeds om hem heen. Verder was Hidde steeds aan het zingen en kletsen (tegen Talina maar vooral tegen Chabelita). Hij verzon ook eigen teksten, zelfs over een blote kont. Dat had zijn Twentse schone niet verwacht. Ik probeer wat filmpjes te uploaden, maar Wi-Fi is grillig hier.

Tijdens de therapie was er weer stretching and balancing, maar wilde de dockdag van Imre en Hidde samen niet missen. Natuurlijk nog een drankje gedaan bij Hemingway met onze nieuwe vrienden. Kinderen in de zee en wij aan de thee. Nog langs wat winkeltjes gestruind en in de middag zwemmen bij ons huisje. Hidde pakt zijn "rust" door achter de tablet of Nintendo te duiken.

Om 17u op pad voor een speciale boottocht vanuit CDTC. De Spaanse wateren bevaren en op de terugweg de zon letterlijk in de zee zien zakken. Wat gaat de zonsondergang hier snel! Je ziet de zon gewoon echt zakken.  En het was heel gezellig met al deze mensen en hun bijzondere verhalen. Teun gooide ineens met een woeste worp zijn knuffel overboord. De kapitein zag dit en trapte meteen op de rem. Voer achteruit en een matroos viste de natte Pip (de andere dan Woezel) uit het water. Zo attent! 

Op de boot hadden we drankjes en hapjes...tenminste dat stond in de folder. Drankjes hadden we, hapjes viel tegen... 1 pasteitje met kip. Dus na de boottocht moest er toch nog gegeten worden. Tja waar ga je dan heen, met z'n achten.... Hemingway. Ze kennen ons al, dus krijgen "onze" tafel. Nu ligt alles op één oor en kijken we weer uit naar morgen! Imre mag gaan snorkelen bij de roggen met Jet en Deny (psycholoog voor de brusjes) en Koen volgt een informatieve workshop over dolfijnen. 

Jeetje nog maar een week en dan moeten we hier vertrekken. Dat zal met heel veel emoties zijn, wij voelen ze nu al!